ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΙΔΡΥΣΗΣ

«ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ»

(ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο.)

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1982. Στις 10.3.82 έγινε κατάθεση καταστατικού και στις 26.4.82 η έγκρισή του. Η ολιγομελής ιδρυτική ομάδα, απαρτίστηκε από κάποια δραστήρια μέλη της Ε.Σ.Ε. (σπηλαιολογικό σεμινάριο 6.3.78 / 28.5.78) και από μερικούς νέους θιασώτες της σπηλαιολογίας. Τα ιδρυτικά μέλη της που συνυπέγραψαν το καταστατικό ήταν 23.

Ένα έγγραφο (αρχειακό πλέον) του Γ. Δαλαμάγκα, με την σύμφωνη γνώμη και άλλων επικειμένων ιδρυτικών μελών στάθηκε η αρχή. Το κυριότερο κίνητρο του δημιουργηθέντος νέου συλλόγου, ήταν η ευχέρεια κινήσεων και δραστηριοτήτων με γνώμονα όμως την ευγενή άμιλλα.

Το πρώτο προσωρινό Δ/Ε του νεογενούς συλλόγου απαρτίστηκε από τους Ν. Τσιμτσιλή, Π. Ρωμανά, Ε. Κόνιαρη, Χ. Παπαγεωργίου, Ε. Παυλίδη, Κ. Ζούπη, Ν. Παντασούλα.

Ακολούθησε αγορά σπηλαιολογικών υλικών, με πενιχρά όμως οικονομικά μέσα. Η σύμπνοια πάντως και η κινητικότητα των μελών, επέδρασε επικουρικά στις αντίξοες αρχικά συνθήκες. Με προσωπική εργασία το ετοιμόρροπο κατάλυμα της οδού Αριστονίκου 21 στο Μετς, στάθηκε στα δύσκολα πρώτα χρόνια, χώρος συγκέντρωσης και δημιουργίας για τον ΣΠΕΛΕΟ. Τα «Σπηλαιολογικά πρωτόλεια» ωρίμασαν τελικά έστω και με το ευτελές ετήσιο αντίτιμο – συνεισφορά (2.000 δρχ.) των ολιγάριθμων αρχικά μελών.

Προγραμματίστηκαν και πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμες σπηλαιολογικές αποστολές. Τόσο το έμψυχο όσο και το άψυχο υλικό, με το χρόνο εμπλουτίστηκε και βελτιώθηκε. Νέα δραστήρια μέλη προστέθηκαν που συμπλήρωσαν και συμπληρώθηκαν από τους παλιότερους. Η πείρα των τελευταίων, που είχαν ήδη διεκπεραιώσει αρκετές πλήρεις σπηλαιολογικές αποστολές (εξερεύνηση – φωτογράφηση – χαρτογράφηση) ήταν βοήθεια επίκτητη για τους νεώτερους.

Δειγματοληπτικά απαριθμούνται κάποιες από τις προαναφερόμενες γενικά αποστολές που συνήθως επαναλαμβάνονταν:

• Σπήλαιο «Καταφύγι» Σελίνιτσας Αγ. Δημητρίου Μάνης. Το μήκος του προσεγγίζει τα 2000m, ενώ έχει παράλληλα είσοδο για σπηλαιοκατάδυση.
• Σπήλαιο – υπόγειο ποτάμι (το μη τουριστικό τμήμα) «Βλυχάδα» Δυρού Λακωνίας. Έχει θαυμάσιο διάκοσμο, απολιθωμένα οστά ζώων και μεγάλο μήκος.
• Σπήλαιο «Των Λιμνών» Καστριών Καλαβρύτων, 1900m, περιέχει 13 λίμνες και έχει αξιοποιηθεί τουριστικά κατά το ήμισυ.
• Σπήλαιο «Αλιστράτης» Σερρών συνολικού μήκους 3000m περίπου, με εντυπωσιακό λιθωματικό στολισμό.
• Εφτάστομο Παρνασσού, επιβλητικό ευμέγεθες βάραθρο, μόνιμος παγετώνας.
• Καταβόθρες «Κάψιας» Μαντινείας (μνημείο ανθρωπολογικής σημασίας).
• Πολύ επίπεδο σπήλαιο οχυρωματικής εισόδου «Τραχήλας» Μάνης με πλούσια σπηλαιολογική πανίδα (χειρόπτερα, δολιχόποδα) και ίχνη παλιότερης και μεσαιωνικής κατοίκησης..
• Σπήλαιο «Καταφύγι» Δυρού δαιδαλώδες και με αποτύπωμα πιθανώς επικαλυμμένου ανθρώπινου πέλματος.
• «Αλιατσόσπηλο» Μάνης ενάλιο με καταπλακωμένα (σεισμός παρελθόντος) ανθρώπινα οστά.
• Σπήλαιο «Ασπραγγέλων» Ιωαννίνων.
• «Χρυσοσπηλιά» Φολεγάνδρου (μοναδικό μνημείο με ενεπίγραφες ιδιαιτερότητες).
• Κατακρημνισμένο σπήλαιο «Ραγά» Θολό Ποτάμι Χίου.
• Βάραθρο «Προβατίνα» Αστράκα – Πίνδου. Δεύτερο παγκόσμια σε κατακόρυφο βάθος με 405m.
• Βάραθρο «Χάσμα του Έπους» Αστράκα – Πίνδος, 465m.
• «Νεροσπηλιά» Κοκωτοί Μαγνησίας.
• «Μαύρο Σκιάδι» Ν. Χανίων βάραθρο 375m.
• Βάραθρο «Στοιχειωμένη» Αγ. Άννα – Ελικώνας.

Ακόμα διάφορα σπήλαια και σπηλαιοβάραθρα, μικρότερα αλλά αξιόλογα (λατρευτικοί χώροι του παρελθόντος κ.λ.π.) στην Αττική, όπως: Λεονταρίου, Πανός, Νυμφολήπτου, Συκιάς, Χάος Καμάριζας, Βάραθρο-Λίμνη Βουλιαγμένης κ.ά.

Κατά καιρούς στάθηκαν χώροι προπόνησης ή και κοπής της πίτας του συλλόγου. Ακόμη πέρα από τους προαναφερθέντες σαν μέλη του αρχικού συλλογικού πυρήνα, αμέσως μετά βοήθησαν ουσιαστικά στη γενική προσπάθεια ορθοπόδισης του ΣΠΕΛΕΟ και οι: Ρ. Γιαλέσα, Ν. Δαουάχερ, Σ. Καραβασίλη, Γ. Κασιμάτης, Δ. Κομπιλίρης, Α. Παγκράτης, Δ. Λοίζος, Σ. Βάρθη, Θ. Πατιράκη, Ε. Λάτα, Σ. Γεωργίου, Ι. Καρακωστάνογλου, Ι. Ευσταθίου και Κ. Παληοδήμος.

Οφείλουμε όμως για την ιστορία να αναγνωρίσουμε τη συμβολή (ουσιαστική και ποσοτική) του Κ. Ζούπη. Θα έπρεπε για τους επερχόμενους να είναι παράδειγμα προς μίμηση σπηλαιολογική.

Αναφέρθηκα στα πρώτα χρόνια του ΣΠΕΛΕΟ. Φυσικά ακλούθησαν κι άλλοι αξιόλογοι συνεχιστές, μερικοί μάλιστα με ξεχωριστές ικανότητες. Συγκροτήθηκαν ομάδες σπηλαιοκατάδυσης και σπηλαιοδιάσωσης, πρώτη φορά στην Ελλάδα. Απαιτήθηκαν για αυτές ιδιαίτερα προσόντα και εξοπλισμός. Πραγματοποιούνται πάντως ανελλιπώς τα 20 τελευταία χρόνια, εντατικά σεμινάρια ερασιτεχνικής σπηλαιολογίας με σημαντική απήχηση. Αυτά όμως εντάσσονται στο επόμενο κεφάλαιο της διαδρομής του συλλόγου.

Μέλος ΣΠΕΛΕΟ