Η επίσκεψη στο Επτάστομο αποτελεί παραδοσιακά το τελευταίο μάθημα των σεμιναρίων του ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο., καθώς η μεγάλη μονοκόμματη κατάβαση των 45 μέτρων περίπου, αποτελεί σημαντική πρόκληση για τους μαθητές, ενώ παράλληλα προσφέρει την ευκαιρία να γνωρίσουν ένα ιδιαίτερο και απαιτητικό σπηλαιοβάραθρο.

Το Επτάστομο θεωρείτο παλαιότερα ως ένας από τους νοτιότερους παγετώνες της Ευρώπης, ωστόσο τα τελευταία χρόνια δεν καταφέρνει να διατηρήσει το χιόνι όλο τον χρόνο.

Αν και το επισκέπτονται αρκετοί σπηλαιολόγοι κάθε χρόνο, λίγοι έχουν προχωρήσει πέρα από τις δύο πρώτες αίθουσες, ενώ η σπηλιά δεν έχει εξερευνηθεί πλήρως ακόμη. Το 1ο σιφώνι είναι πλέον πάντα στεγνό ενώ το 2ο εξαρτάται από την εποχή αλλά και τις συνολικές βροχοπτώσεις/χιονοπτώσεις της χρονιάς.

Σύντομο ιστορικό εξερευνήσεων

• Οκτώβριος 2001: Πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιτυχημένη διέλευση του 2ου σιφωνιού από αποστολή με αρχηγό τον Γιώργο Κατσιαβό. Το νερό βρισκόταν χαμηλά, επιτρέποντας τη διέλευση από στενό πέρασμα περίπου 20 εκ. Στη συνέχεια, οι Κωνσταντίνος Κορύλλος και Γιώργος Τζαβέλλας καταδύθηκαν στα επόμενα δύο σιφόνια. Το πρώτο είχε μήκος 30 μ. και βάθος 6 μ., καταλήγοντας σε μικρή, ξηρή αίθουσα που συνεχίζει, αλλά δεν εξερευνήθηκε. Το δεύτερο είχε βάθος 6 μ. και η κατάδυση έφτασε τα 50 μ., χωρίς να διαπιστωθεί το τέλος του. Η θερμοκρασία του νερού ήταν περίπου 7–8°C.
• Αύγουστος 2013: Νέα αποστολή (Γ. Βαν Ντρίελ, Γ. Καρατζήμας, Δ. Μήτσιος, Φ. Πιτσινέλης, Γ. Πορτοκάλογλου (αρχηγός), Π. Πριμπίλσκα, Β. Χριστοδούλου). Το πρώτο σιφώνι αν και στεγνό, απαιτούσε ξεμπάζωμα και το δεύτερο σιφόνι χρειαζόταν κατάδυση. Ο Φώντας Πιτσινέλης καταδύθηκε, και διαπίστωσε ότι το σιφώνι ήταν πολύ μικρό ενώ η συνέχεια μετά από αυτό ανηφορική και στενή, καθιστώντας την συνέχιση άνευ νοήματος χωρίς υποστήριξη.
• Οκτώβριος 2024: Η έντονη ξηρασία αναθέρμανε το ενδιαφέρον για το σπήλαιο. Πραγματοποιήθηκε νέα αποστολή (Ε. Γριζανίτη, Α. Κελλάρη, Α. Παναγόπουλος, Γ. Πορτοκάλογλου (αρχηγός)) με στόχο τον έλεγχο του 2ου σιφωνιού. Το νερό ήταν σε χαμηλή στάθμη και, με χρήση 9 μπαζοσακούλων (η 10η σκίστηκε), επιτεύχθηκε περαιτέρω μείωση, επιτρέποντας την συνέχιση και έτσι αυτό το τμήμα του σπηλαίου είδε ξανά το φως των σπηλαιολόγων.
  

Το 2025 αναμένεται να συνεχιστεί η εξερεύνηση του σπηλαίου. Ήδη έχουν εντοπιστεί σημεία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πέρα από τα γνωστά σιφόνια, τα οποία θα αποτελέσουν αντικείμενο των μελλοντικών προσπαθειών.