Άργησα, αλλά τώρα που φθινοπωριάζει και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε βουνά και ορεινά χωριά, θυμήθηκα πως χρωστάω σε ένα καλό φίλο ένα κείμενο για το σπήλαιο που μας έδειξε στο γραφικό χωριό του.
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο των αποκριών (9-11 Μαρτίου) αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε τον καλό καιρό και το τριήμερο για να εξερευνήσουμε ένα σπήλαιο για το οποίο είχαμε πληροφορίες κοντά στις Καρυές Λακωνίας.
Ο πληροφοριοδότης είναι από τις Καρυές (όπως πρόδωσε ο πρόλογος), και είναι εκπαιδευμένος σε σπηλαιολογικές τεχνικές, οπότε ξέραμε πως η ύπαρξη του σπηλαίου δεν ήταν λόγια του αέρα.
Και πραγματικά φτάνοντας, εκτός από τη φανταστική θέα (πιάτο ο Ταΰγετος και ο Πάρνωνας) αντικρίσαμε την είσοδο ενός κατακόρυφου σπηλαίου.
Το σπήλαιο αναπτύσσεται σε βάθος σε δύο κλάδους κατά μήκος διάκλασης.
Ο ένας είναι μονοκόμματος και έχει βάθος 10μ, ενώ το άλλος συνεχίζει σε μικρά τμήματα με συνεχή αλλαγή κατεύθυνσης και εναλλαγές σαρών και κάθετων τμημάτων, ουσιαστικά προχωρώντας κάθετα κάτω από την είσοδο. Κατεβαίνοντας το σπήλαιο αλλάζει μορφή, συναντάμε ασβεστιτικούς σχηματισμούς, γίνεται πιο στενό και λιγότερο άγριο.
Το σπήλαιο έχει βάθος 50 μέτρα. Παρ’ όλ’ αυτά επειδή είναι αρκετά στενό και κάθετο, έπρεπε να κατεβαίνουμε ένας ένας για να αποφύγουμε την πτώση πετρών, γεγονός που καθυστέρησε πολύ την ομάδα. Κάναμε χαρτογράφηση και φωτογράφηση, και όταν ήρθε η ώρα να φύγουμε πεινούσαμε σα λύκοι.
Και η ιστορία τελειώνει βράδυ όπως οι περιπέτειες του Αστερίξ (και όλες οι ωραίες σπηλαιολογικές αποστολές) με ένα θεϊκό τσιμπούσι στην πλατεία των Καρυών.
…και μετά στου Αρδάμη για καφέ, γιατί δεν είμαστε κόμικ, και πρέπει να οδηγήσουμε βραδιάτικο.
ΥΓ.1. Εάν περνάτε από την περιοχή μην αμελήσετε να πάτε στις Καρυές. Είναι κεφαλοχώρι στις πλαγιές του Πάρνωνα, έχει πέτρινα σπίτια και στενάκια για περπάτημα, ποταμάκι από κάτω, και ιστορία με πάθος (βλέπε Καρυάτιδες), και ηρωισμό και πόνο (το χωριό συμμετείχε στην επανάσταση του 1821, και κάηκε από το στρατό του Ιμπραήμ το 1826. Μετά από 120 χρόνια κάηκε για δεύτερη φορά από τους Γερμανούς το 1943).
ΥΓ.2. Την άλλη μέρα πήγαμε στο καρναβάλι στα Λαγκάδια. Διοργάνωση από νέους, παγανιστικό απίστευτο θέαμα, και στο τέλος γλέντι με πνευστά. Και εκεί να πάτε.
Ή να έρθετε στο σύλλογο να πηγαίνουμε μαζί!
Μέλη αποστολής: Πουλάκος Στέλιος, Παπαδοπούλου Ζαχαρούλα, Γεωργοπούλου Ξένια, Λαλιώτη Λίλα, Βουτσίνος Μάρκος, Pribliska Petra (ΣΠ.ΕΛ.Ε.Ο.) και Αρδάμης Μιχαήλ (ΕΟΔ Αρκαδίας).
Φωτογραφίες: Γεωργοπούλου Ξ., Πουλάκος Στ., Παπαδοπούλου Ζ.
Σύνταξη: Παπαδοπούλου Ζ.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Στάθη…στα επόμενα!
Οι παλαιότεροι αναφέρουν ότι μια ομάδα είχε ρίξει χρώμα στο νερό της καταβόθρας που υπάρχει στην Παλαιόχωρα το οποίο είχε…